Bergen op Zoom heeft zoveel mooie natuur te bieden. Daar kom je zeker achter wanneer je zoals wij, graag en veel wandelen.
Vanmiddag zijn we naar het " kop van 't hoofd " geweest.
Dat is een mooi natuurgebied aan de westkant van Bergen op Zoom. De officiele naam van dit gebied is de Molenplaat.
Hier een impressie van onze 2 uur durende wandeling, net tussen de buien door !
Bas kijkt hoe Bono in de verte verdwijnt. Hij gaat even zijn neus achterna !
Bas besluit Bono even achterop te gaan. En zowaar komen ze allebei weer terug !
De heren vervolgen hun wandeling.
Bono kan het niet laten om af en toe van padje te raken...
Hij volgt ons zijdelings. Maar al gauw komt hij oog in oog met een kudde paarden, en besluit wijselijk om maar gauw terug op het padje te keren ! Ik ben blij dat beide beagles bang zijn voor paarden. Ze zullen er gelukkig nooit achterna rennen, maar juist bij vandaan gaan !
En Bas wandelt stug door. Je hoort hem bijna zingen :
" Ik heb een potje met vet ... al op de taaaafel gezet ! "
Ja jongens, dat water ziet er erg verleidelijk uit. Maar dat is toch echt verboden gebied voor jullie.
Ze zetten er weer de pas in, want ze weten de weg. Aan het einde van dit pad komt water waar ze wel in mogen zwemmen !
En eindelijk kunnen ze zwemmen en de dorst lessen !
De paraplu hebben we gelukkig niet nodig gehad. Het is droog gebleven.
En aan bovenstaande foto zit een heel verhaal aan vast ! Bono is echt pikzwart geworden van de bagger ...
Net op het moment dat het op de terugweg tijd werd om Bono aan de riem te doen, i.v.m. een aantrekkelijk jaag-gebied, kreeg Bas een spoor in zijn neus. Bono zat net goed en wel aan de riem, of bas gaf luid en rende zenuwachtig met de neus aan de grond, luidgevend het struikgewas in.
Bono werd gelijk hyper en sleurde mij totaal onverwachts op de grond ! Daar lag ik languit, Bono gelukkig nog wel vasthoudend, en wonder boven wonder kon ik terwijl ik op de grond lag, Bas nog gauw in zijn halsband grijpen.
Toen moest ik even puzzelen, Bas moest aan de riem gedaan worden, want hij was nog niet klaar met jagen, dus de riem van Bono even vastgekneld tussen de benen : fout ! Bono ervandoor met de riem aan zijn halsband slingerend ... het struikgewas in en de rietvelden in !
Bas heb ik maar gauw aan een boom gebonden, hopende dat er niemand voorbij zou komen, en Bas als achtergelaten hond i.v.m. vakantietijd zou zien ...
Na ongeveer een kwartier kwam Bono weer binnen handbereik, en zag zo smerig als zwarte pek. Gelukkig konden ze nog mooi even een rondje zwemmen aan de riem, om zo tenminste weer schoon in de auto mee terug naar huis te rijden.
Hier nog een kort filmpje :
1 opmerking:
Hoi Moira,
Ik heb genoten van je filmpje en de muziek die erbij hoort. Erg leuk om te bekijken en herkenbaar :-)
Groetjes,
Wendy
Een reactie posten