Vanmiddag hebben we samen met ons vriendje Max een lange dijkwandeling gemaakt in Zeeland. Het was heerlijk weer, zonnetje scheen erbij, en het was gelukkig niet druk met fietsers.
Hier gingen we de dijk omhoog :
Waarna Bono vervolgens besloot om aan de onderkant van de dijk te gaan kuieren.
Alleen kwam hij daarbij achter het hek terecht. En Bono laat zich niet zomaar optillen ! Daar stond ie dan : Probeer er maar onderdoor te kruipen Bono !
Maar nee hoor, dat vertikte hij. En nu verwacht hij zeker dat wij de glibberige dijk aflopen, om hem weer terug te halen ? Niet dus ! Dan blijf je maar achter het hek lopen !
Okee, denkt Bono. Dan blijf ik toch gezellig achter het hek meerennen ! Ik kom er wel hoor !
En inderdaad, aan het einde van deze dijk komt Bono vanzelf weer op het pad terecht.
En daar waren de drie musketiers weer compleet :
Wat zou er aan het einde van deze trap te zien zijn ?
Inderdaad....koud zout water ! Alleen Bono durft het aan om pootje te baden !
Bas heeft zijn rug weer lekker in het gras gemasseerd, gelukkig niet met een andere zachte substantie erdoor heen !
En Max kijkt naar de zee .... waar zou hij aan denken ?
Toen werd het tijd om weer terug te keren. Er kwamen ook al donkere wolken aan !
Kom Bono ! Ga je mee ? We gaan naar huis, en dan lekker Chinees halen !
En thuis gekomen, heeft de Chinees goed gesmaakt, en was de tafelafruimer ook goed bezig :
We zijn de kerstdagen goed doorgekomen. Op naar de jaarwisseling !
1 opmerking:
Zo jullie hebben er een lekkere tweede kerstdag van gemaakt met de mannen!
En wat scheelt het toch in huishoudelijke karweitjes als je Beagles hebt, je hoeft geen tafel af te nemen :-)
Een reactie posten