Er waren eens twee beagles. De oudste beagle heette Bas, die was de wijste van de twee. De jongste beagle heette Bono. Bono was iets eigenwijzer dan Bas ...
Op een dag liepen zij een mooi nieuw bos in. Hier waren ze nog maar een keer eerder geweest, en ze wisten de weg nog niet zo goed.
Wat ze nog niet wisten, was dat het vandaag een bijzondere dag was. Daar kwamen ze al gauw achter !
Er waaide een speciale wind door het bos ... en in deze wind hoorden ze allerlei vreemde geluiden, die overgingen in zachte stemmen.
Ze hoorden een stem zachtjes zeggen :
" Bas en Bono, jullie zijn zulke goede speurders ... willen jullie in dit bos op zoek gaan naar de speciale ster-appeltjes ? Volg de wind, en jullie zullen ze vinden ! "
Dat lieten ze zich geen tweede keer zeggen, en daar gingen ze dan met zijn tweetjes op pad.
Ze lieten zich met de wind meevoeren, de neus aan de grond, op zoek naar deze speciale ster-appeltjes ...
Zelfs de paddestoelen lachten ze toe, en wezen Bas en Bono de weg.
Ze luisterden goed naar de stem in de wind, die hun nog steeds vergezelde op hun zoektocht naar de ster-appeltjes ...
Hun tocht verliep dwars door de struikgewassen. Niets hield hun nog tegen. Zij hadden een opdracht, en deze wilden ze graag voltooien !
Plotseling zag Bono dat waar ze naar op zoek waren ! Boven op een berg stond hij op de uitkijk, terwijl Bas de appeltjes ging verzamelen.
De appeltjes zagen er erg lekker uit ! Gelukkig maar dat ze ze gevonden hadden. Ineens zei de stem in de wind : " Goed gedaan Bas en Bono ! Ik ben trots op jullie. Ga nu maar weer gauw terug naar jullie vrouwtje, zij is ongerust. Ze is jullie al een tijdje kwijt .... " En de stem werd zachter en zachter ...
O nee ... nu waren Bas en Bono de weg kwijt ! Nu ze geen stem in de wind meer hoorden die ze vergezelde op de heenweg, wisten ze niet meer hoe ze terug moesten komen naar de ingang van dit bijzondere sprookjesbos.
Plotseling kwamen ze een zeer bijzonder paddestoel tegen. Deze begon tegen Bas en Bono te praten :
" Als jullie de weg kwijt zijn, volg dan dit pad tot helemaal aan het einde. Aan het einde staat namelijk nog een hele mooie appeltjesboom ! Daar kunnen jullie nog lekker uitrusten en de appeltjes oppeuzelen. "
Dus daar gingen Bas en Bono, zij volgden het aangewezen pad ...
En daar kwamen ze aan bij de boom met de rode vruchten, maar wat bleek nu ?
Dit waren helemaal geen appeltjes ! De paddestoel had gelogen. Bas had het gelijk door ..
O nee, zei Bono ! Hoe moeten we nu terug zien te komen ! Ik ga maar eerst even lekker hier liggen, ik ben er zo moe van geworden.
Ineens hoorde Bas weer een stem in de verte. Bas zei " Bono, luister ! Hier is de wind-stem weer ! Hoor je het ook ? "
En ja hoor, daar hoorden ze het allebei gelukkig ! Maar wat hoorden ze nu precies ?
" Basje ... Bono ... waar zijn jullie ??? "
Dat was de stem van hun vrouwtje ! Gelukkig niet ver van hun vandaan, ze renden gelijk in de richting van de stem, en gelukkig ... daar stond ze op Bas en Bono te wachten !
Wat waren ze alledrie weer blij dat ze elkaar weer gevonden hadden.
Bas was er moe van geworden, en viel bijna gelijk weer in slaap op de terugweg naar huis.
Zullen Bas en Bono hier vaker avonturen gaan volgen ? We zullen het afwachten !
En zoals dit hek de weg afsluit, zo is dit sprookje nu ook afgelopen.
5 opmerkingen:
Ja het was echt weer voor een beagleuitwaaimiddag. Maar bono zijn billen......... zo vaak hebben we die toch niet gezien? lol
Al was het ook duidelijk een konijnen ontmoetingsdag daar op de Oesterdam. Ja en dan zie je wat meer beagle billen dan voorkanten!
Moira, alle foto's van al je onderwerpen zijn steeds een lust voor het oog ;-)
En gezellig aan de Oesterdam??? Is dat het niet altijd met de bende van vier!, de vier eerste beagles van fora die ik ooit life zag, het blijven heerlijke mannen! :-))
Pracht reportage. Ik duim voor je mee dat het een mooie droge dag wordt met een beetje zon op de beagle dag. Kun jij weer mooie plaatjes schieten en wij weer mee genieten ! Succes hxe8 ! Groetjes Marion & Storm
Wat een mooi sprookjesachtig verhaal. En zoals een goed sprrokje betaamd met een blije goede eind goed al goed einde ! Wij waren vandaag op avontuur aan de Grevelingen. Groetjes van Marion & Storm
Hey Moira,
Wat een geweldig sprookje is dit.
Leuk om te lezen en het loopt gelukkig
heel goed af.
Bono ziet er niet uit alsof hij verdwaald is.
(big smile)
En Bas, weet een heerlijk koppie toch he?
Jochie wordt dus ook zo wit, mmm lief hoor.
Hij is trouwens al aardig op weg die Jochie van mij.
Groetjes en ga zo door met leuke verhalen en illustraties. Aan de modellen zal het niet liggen.
Doeg!!!
Een reactie posten