we hebben het slecht ...

Nou ja, gaan ons vrouwtje en baasje vanmiddag weg, zeggen ze nog : We zijn zo terug ...

Wij wachten en wachten en wachten. Maar rond half 6 nog niets terug ! Het begint al donker te worden, er brandt binnen geen licht en inmiddels is het 6 uur, etenstijd .... nog geen vrouwtje en baasje terug.

Wij vinden dit niet normaal ! Ons zomaar in het donker laten zitten, en ook nog eens laten wachten op ons eten !

Eindelijk horen we dan de tuinpoort opengaan en jawel hoor, daar komen ze thuis !

Natuurlijk zijn we allebei hartstikke blij ze weer te zien, want het maakt niet uit hoelang ze wegblijven, we zullen nooit mokken of chagrijnig zijn wanneer ze laat thuiskomen. ( zoals het baasje weleens kan doen wanneer het vrouwtje later thuiskomt van een uitje ! )

Maar we ruiken allemaal rare geurtjes : vreemde honden, die hun haren ook gelijk op de kleren van 't vrouwtje achterlieten .... en ook vreemde katten : daar moeten we al helemaal niets van hebben !

Maar een nog vreemdere geur aan de handen  van 't vrouwtje : paarden !!

Hier moeten we dus duidelijk even heel goed aan snuffelen. Want een paardengeur zo dichtbij, dat hebben we niet gauw meegemaakt. 't Vrouwtje had een oude bekende weer gezien, en moesten natuurlijk weer heel veel bijkletsen. Ze zijn naar het weiland gegaan waar hun 2 paarden staan. En natuurlijk moest ons vrouwtje even met de paarden knuffelen en kroelen. Want vroeger is ze helemaal gek van paarden geweest, zat ook op paardrijles en zo.

Maar goed, we werden eerst uitgelaten en toen kregen we ons eten gelukkig.

En binnenkort gaan we de twee honden van deze mensen ontmoeten, een golden retriever en een flatcoat retriever. Daar kunnen we het vast heel goed mee vinden, want het schijnen hele lieve teven te zien ! We kijken er nu al naar uit ! ( zolang de paarden maar thuisblijven !! )