Bas Bono en kleine Joep

Vanmiddag reden we naar het appeltje. We voelen ons helemaal thuis in dit grote bos ! Daar aangekomen stond kleine Joep al op ons te wachten.

Joep begroette ons zeer enthousiast, maar ik Bas vind hem nog te klein. Ik weet niet wat ik ermee moet, dus negeer ik hem maar volledig.

Bono daarentegen vindt Joep wel leuk ! En dat heeft Joep gelijk door, want het is dan ook Bono bij wie hij aandacht vraagt.

Op onderstaande foto loopt Joep heel dapper achter ons aan, maar je ziet hem alleen niet omdat hij geheel verscholen gaat achter Bono !

Bono heeft het naar zijn zin, lekker in het zonnetje, staat hij al knipoogend te genieten !

En Joep heeft zijn speelmaatje gevonden !

Hee Joep : Je bent toch niet al moe ? Vraagt Bono aan Joep ...

Nou, een heel klein beetje wel !

 

En Bono vindt heel verstandig dat het tijd wordt om Joep weer met rust te laten. Maar Joep wil helemaal niet met rust worden gelaten !

En hier snuffel ik samen met Joep. Dat moet ik hem toch wel leren he, hoe een beagle hoort te snuffelen, en van wie anders dan van mij, zijn grote evenbeeld, moet Joep het anders leren ? 

Een groep kinderen was helemaal gek van Joep ! Maar gelukkig kregen wij Bas en Bono ook aandacht.

Hier proberen ze ons netjes naast elkaar te laten zitten. Ons vrouwtje zei : Ze luisteren niet echt goed hoor !

O, vroeg een van de kinderen zeer serieus , zijn ze dan doof ?

Ja ... Oost-Indisch ! hahahaha !!!

En Bono kreeg een oor-massage. Dat vond hij dan ook helemaal niet erg, hij ging er eens goed voor zitten, en liet het zich allemaal maar gebeuren. Vrouwtje zei toch maar : Doe maar even niet, want hij heeft oor-pijn. De jongen zei : Maar hij vindt het wel lekker zo te zien hoor !

Toen moesten de kinderen weer verder met hun speur-tocht, en wij gingen weer moe maar voldaan naar huis !