appeltje voor de dorst ...

... zeer verstandig om iets achter de hand / poot te houden.

Zoals Bono :

Ik geef Bas en Bono beiden een dentastix. Bas peuzelt hem meteen lekker op, Bono gaat hem "in" de bank begraven. Leuk om te zien, minder leuk om de krassen in mijn bank tevoorschijn te zien komen ! Denkbeeldig begraaft hij zijn stix, lachen ! Hij denkt dat zijn buit nu onzichtbaar is, maar de stix ligt daar gewoon open en bloot. Met zijn neus dekt hij denkbeeldig zand over zijn buit, en tevreden kijkt hij me dan aan !

We gaan naar buiten, en dan denkt Bono : ik laat mijn buit niet achter in huis. Stel je voor dat er iemand binnenkomt en hem van me afpakt. Nee, hij neemt de stix in zijn bek, en loopt zo mee naar buiten.

Eenmaal buiten wandelt hij de dichtbijzijnde plantsoen in, en graaft nu in het echt een kuil. Ja, zo moet dat Bono ! In de kuil legt hij de stix, en dekt hem nu met echte grond onder. Om er zeker van te zijn dat echt niemand de stix opgraaft, stampt hij de aarde extra aan met zijn snuit !

Kijk, daar kan ik zo om lachen ! Hij heeft een appeltje voor de dorst bewaard, het zal mij benieuwen wanneer hij van zijn reserve gebruik gaat maken, of dat hij deze buit gaat vergeten !