Vandaag was het weer zover. Wij werden weer naar de dorpsstraat gereden. Ik ( Bas ) weet dan allang hoe laat het is, want anders komen we daar nooit ! Ja, soms wandelen we er langs wanneer we samen met Max een rondje Halsteren doen. Maar wanneer we er met de auto komen, dan is het weer foute boel ....
In de wachtkamer werd Bono zeer onrustig. Hij wilde zo snel mogelijk daar weer weg ! Helaas duurde het wat langer, omdat er een klein hondje een pootje gebroken had, en die had voorrang.
Verder zat er ook een kat in de wachtkamer, die was maar aan het miauwen, Bono vond hem wel interessant ! Even later kwam er een bull-terrier binnen. Je weet wel, zo'n witte met een zwarte vlek over een oog. Ons vrouwtje vindt ze niet mooi, ze hebben zo'n rare neus, ons baasje vindt ze juist wel mooi !
Ondertussen jankte het witte hondje van de pijn, zooo zielig. De dierenarts moest natuurlijk goed voelen hoe de breuk was. Helaas moesten ze ergens anders naartoe waar ze het witte hondje beter konden maken.
En toen was Bono als eerste aan de beurt.
Vrouwtje doet Bono altijd een snuitbandje om. De eerste keer dat ze met hem bij de dierenarts kwam voor een controle-beurt, deed hij schijnbaar zo lelijk, dat zelfs de dierenarts tegen vrouwtje zei : " waar ben je aan begonnen om deze hond in huis te nemen ! "
Dus vandaar het snuitbandje. Maar Bono is ook niet gek. Een paar keer liet hij het goed toe, maar nu was hij al lichtelijk in paniek door alles er o.a. in de wachtkamer gebeurde en ook door het janken van het witte hondje ! Dus Bono kreeg het tot 3 x voor elkaar om het bandje eraf te krabben !
Maar uiteindelijk konden ze Bono in een houdgreep vasthouden, ( Bono blijft vechten alsof zijn leven ervan af hangt ! ) en kon de dierenarts Bono een spuitje geven.
Even op de weegschaal daarna, en oei oei oei .... Bono was op 2 jaar tijd 2 kilo aangekomen !
Toen was ik aan de beurt. Ik sta bekend in de computer bij de dierenarts als : " let op, moeilijk hanteerbare beagle ! "
Maar deze dierenarts ken ik heel goed. Ik hield me op mijn gemak. Weet je wat het is, ik word ook al een dagje ouder, en ik weet nu ondertussen uit ervaring dat je het maar het beste over je heen kunt laten komen, des te eerder mag je de behandelkamer weer uit !
Dus liet ik schaapmak me door de dierenarts bekijken. Ze zei " Basje ken ik wel, die is de laatste jaren zo braaf geworden, he Bas ! Jij doet niet meer zo moeilijk. "
En ik liet gewoon zonder mokken toe dat ik een spuitje kreeg.
" Wat ben je toch al grijs aan het worden Bas, maar je ziet er nog steeds goed uit hoor ! "
Toen voelde ze nog onder aan mijn staart. Daar heb ik al een aantal jaren een bult zitten. Deze bult is al een paar keer onderzocht, en toen kwam de conclusie dat het gelukkig niets kwaadaardigs is. Maar de bult is wel wat groter geworden sinds anderhalf jaar. Dus werd daar even goed naar gekeken. En daar kwam helaas weer een spuit tevoorschijn, hiermee haalde ze wat vocht uit de bult. Ook dit liet ik schaapmak toe !
Over een maandje moet ik wel weer even terug voor extra controle, kijken of de bult niet veel groter wordt. En anders moet ik misschien toch een keertje onder het mes, gaan ze de bult weghalen, maar dan is het wel de vraag of de hechting goed geneest, omdat het een rot-plek is !
Ik hoop niet dat dit gaat gebeuren hoor !!
Ook ik moest op de weegschaal, en wat denk je : ik weeg precies net zoveel als Bono !
We staan al sinds een week op minder voer, want ook wij moeten eraan geloven. We moeten afvallen .... wat is dat een vies woord zeg !
Maar ja, we gaan gewoon extra veel lopen, en ik probeer een paar tandjes bij te zetten door een paar keer wat harder te draven, en dan gaat het helemaal goedkomen !!!
