slecht weer : interessant !

Vanmiddag stapten we samen met vrouwtje in de auto, op weg naar de Oesterdam. Het waaide hard en het miezerde een beetje, maar wij smelten hier niet van.

Bij de Oesterdam aangekomen waait het nog harder ! Aan de dijk beuken de golven woedend uiteen. Het is net alsof de golven ons proberen te overspoelen, maar dat lukt ze net niet.

Ons vrouwtje vindt dit weer geweldig, kan ze helemaal in opgaan, haar gedachten de vrije loop met de geluiden van de beukende golven als overstemmende achtergrondmuziek.

We komen nog een eenzame wandelaar tegen met een Golden Retriever. Deze hond is zo dapper ( of dwaas ! ) om de golven in de springen, achter iets aan wat de man het water ingooit. Wij, Bas en Bono, kijken hier vol ontzag naar. Maar wij blijven op afstand. Verstandig !

We lopen de pier helemaal af, en aan het einde blijven we naar de golven kijken. Hoeveel verschil kan er zijn : zo woest als het water is aan de westkant, aan de oostkant is het zeer kalm. Hierlangs wandelen we dan ook op ons gemak weer terug. Bas en Bono raken weer lekker speels door de wind, en rennen achter elkaar aan !

Halverwege terug begint de miezer-regen over te gaan in grotere druppels. En net op het moment dat het door gaat regenen, besluit Bono dat het nu zijn moment is : hij neemt een sprint naar de konijnen-bosjes ...

Inmiddels is het gaan spoelen, en bewijst de regenjas van ons vrouwtje dat het niet waterdicht is. De capuchon heeft inmiddels ook geen nut meer. Door en door nat zijn we nu alledrie !

Bono leeft zich ondanks de regen volledig uit in de bosjes, zijn belletjes horen we dan weer hier en dan weer daar rinkelen ... en Bas schiet even de bosjes in, om vervolgens zeer trots met een schitterende tennisbal in zijn bek weer tevoorschijn te komen !

Nee, regen en wind deert ons absoluut niet ! Het zorgt wel voor enige ongemak zoals : beslagen auto-ruiten op de weg terug naar huis.

Maar eenmaal thuisgekomen, worden we door de baas opgewacht met grote handdoeken, krijgen we alledrie een stevige afdroog-beurt, en zoeken we weer lekker ons mandje c.q. bank op om weer lekker te gaan slapen. En vrouwtje zit lekker aan de warme Cappuccino achter de pc.

Guur herfst-weer vinden wij schitterend ! Wij genieten hier van ....

Bluf en Chess

Vanmiddag haalden we Bluf en Chess op, om ze mee naar het bos te nemen. Hun vrouwtje kan momenteel niet zo goed lopen, en onze vrienden hebben toch hun bos-wandeling nodig !

Hier een video-compilatie van onze bos-wandeling :

creation

zon en wind ...

... geven meestal erg leuke plaatjes ! Vanmiddag aan de oesterdam was het weer zover, er stond een stevige wind, en het zonnetje scheen er lekker bij.

En heel toevallig had ik mijn Canon 400D bij, met telelens, en dat geeft dan deze plaatjes :

Tot zo ver weer de Bas en Bono foto-shoot !

Herfst-plaatjes

Vanmiddag zijn we met Bas en Bono naar de Heide gereden. Hier is het momenteel een prachtig gezicht, met mooie warme kleuren in het bos.

Hier volgt een foto-impressie van onze herfst-wandeling :

( klik op de foto voor een  vergroting )

En na de wandeling was het heerlijk vertoeven op het terras bij gasterij Avalon.

Hier hebben we lekkere verse erwtensoep met stokbrood gegeten.

Bas en Bono kregen van de gastvrouw een lekker hondenkoekje !

Het smaakte goed ! Ook de heren B&B hebben het stokbrood goedgekeurd ...

Het was een fijne wandeling, heerlijk weer en lekker genieten op het terras !

( info fotografie : gemaakt met de compacte camera Fuji FinePix A920, na-bewerkt in Adobe Photoshop )

Wie is de dader ?

De laatste weken heb ik toch nog regelmatig teken moeten verwijderen bij de heren Bas en Bono.

Ze laten dit gelukkig vrij aardig toe, hoewel Bas er nu eentje recht boven zijn wenkbrauw heeft zitten, en hier kunnen we niet met de tang naartoe komen ... hij ziet natuurlijk de tang in zijn ooghoeken aankomen, en laat merken dat hij dit niet toe wil laten !

Vanmiddag lag de tang dan ook even op tafel, we komen weer terug in de kamer, en de tang is weg !

Bas kijkt zeer onschuldig, die zal hem vast niet hebben gepakt !

Dan zien we Bono in de achterkamer op de bank liggen ... met de kapotgebeten tang tussen zijn voorpoten, dat is dus duidelijk :

Bono wordt even serieus door de baas toegesproken. Dit mag dus niet he ! Foei Bono !!!

Bono kijkt zeer onschuldig, en tilt zelfs zijn voorpootje op, alsof hij zeggen wil :

" hoezo, wat heb ik gedaan dan ?? "

Het bewijs liegt er niet om :

Totaal onbruikbaar geworden.

Bono heeft Bas een dienst bewezen, die had door dat Bas de teek boven zijn wenkbrauw niet wilde verliezen, dus maakte Bono korte metten met de tekentang !

En hier is het overduidelijke bewijs dat hij zeker de dader was :

Echte broederliefde ! hahahaha !!!

Met een dame op pad

Vanmorgen zijn wij met een dame op pad geweest. Cenna wandelt ook elke zondagmorgen met ons mee in de bossen bij het Appeltje, en ze vond het de vorige keer ook ontzettend gaaf om met ons mee te wandelen op het wad !

Daar zien we haar al aankomen !

Bono rent gelijk achter Cenna aan, maar Cenna is toch een tikkie te snel voor hem !

Het wordt tijd dat ik mijn charmes in de strijd ga gooien. Hier trek ik mijn allerliefste snoet, zeg nu eerlijk, wie kan mij nu weerstaan ?

Yes ! Het helpt ! Cenna wil nu ook met mij spelen !

Hier staan Bono en ik even saampjes te overleggen. Bono heeft nu door dat ik veel meer charme heb dan hij !

Maar hoe kan ik meer indruk maken op Cenna ? Want met alleen een lieve glimlach bereik ik niet veel !

En toen zag ik een kans ! Ik zou eens laten zien hoe goed ik kan zwemmen, ik zwem voor haar de zee over ! Maar helaas werd ik al gauw terurggeroepen door mijn vrouwtje, en ook Cenna was bezorgd geworden !

Dus kwam ik toch maar weer teruggezwommen ... De stroming was trouwens toch wel erg sterk !

Maar ik heb in ieder geval indruk gemaakt op de dame ! ( ze wist natuurlijk niet dat ik de volgende dag waarschijnlijk veel spierpijn zal hebben ... )

Ze was zo trots op me, dat ze zelfs een dansje voor me maakte ! Kijk, dat kan ik wel waarderen natuurlijk ... dat kun je ook aan mijn koppie zien !

Ik voelde me weer echt een jonge hond ! Kijk maar eens hoe blij ik hier ren, en samen met Cenna heb ik dan ook even lekker gespeeld !

En Bono ging gewoon lekker zijn eigen gangetje. Die vermaakte zich wel : 

I'm a poor lonesome beagle .. and a far far way from home ....

Bas en Bono in het sprookjesbos

Er waren eens twee beagles. De oudste beagle heette Bas, die was de wijste van de twee. De jongste beagle heette Bono. Bono was iets eigenwijzer dan Bas ...

Op een dag liepen zij een mooi nieuw bos in. Hier waren ze nog maar een keer eerder geweest, en ze wisten de weg nog niet zo goed.

Wat ze nog niet wisten, was dat het vandaag een bijzondere dag was. Daar kwamen ze al gauw achter !

Er waaide een speciale wind door het bos ... en in deze wind hoorden ze allerlei vreemde geluiden, die overgingen in zachte stemmen.

Ze hoorden een stem zachtjes zeggen :

" Bas en Bono, jullie zijn zulke goede speurders ... willen jullie in dit bos op zoek gaan naar de speciale ster-appeltjes ? Volg de wind, en jullie zullen ze vinden ! "

Dat lieten ze zich geen tweede keer zeggen, en daar gingen ze dan met zijn tweetjes op pad.

Ze lieten zich met de wind meevoeren, de neus aan de grond, op zoek naar deze speciale ster-appeltjes ...

Zelfs de paddestoelen lachten ze toe, en wezen Bas en Bono de weg.

Ze luisterden goed naar de stem in de wind, die hun nog steeds vergezelde op hun zoektocht naar de ster-appeltjes ...

Hun tocht verliep dwars door de struikgewassen. Niets hield hun nog tegen. Zij hadden een opdracht, en deze wilden ze graag voltooien !

Plotseling zag Bono dat waar ze naar op zoek waren ! Boven op een berg stond hij op de uitkijk, terwijl Bas de appeltjes ging verzamelen.

De appeltjes zagen er erg lekker uit ! Gelukkig maar dat ze ze gevonden hadden. Ineens zei de stem in de wind : " Goed gedaan Bas en Bono ! Ik ben trots op jullie. Ga nu maar weer gauw terug naar jullie vrouwtje, zij is ongerust. Ze is jullie al een tijdje kwijt .... " En de stem werd zachter en zachter ...

O nee ... nu waren Bas en Bono de weg kwijt ! Nu ze geen stem in de wind meer hoorden die ze vergezelde op de heenweg, wisten ze niet meer hoe ze terug moesten komen naar de ingang van dit bijzondere sprookjesbos.

Plotseling kwamen ze een zeer bijzonder paddestoel tegen. Deze begon tegen Bas en Bono te praten :

" Als jullie de weg kwijt zijn, volg dan dit pad tot helemaal aan het einde. Aan het einde staat namelijk nog een hele mooie appeltjesboom ! Daar kunnen jullie nog lekker uitrusten en de appeltjes oppeuzelen. "

Dus daar gingen Bas en Bono, zij volgden het aangewezen pad ...

En daar kwamen ze aan bij de boom met de rode vruchten, maar wat bleek nu ?

Dit waren helemaal geen appeltjes ! De paddestoel had gelogen. Bas had het gelijk door ..

O nee, zei Bono ! Hoe moeten we nu terug zien te komen ! Ik ga maar eerst even lekker hier liggen, ik ben er zo moe van geworden.

Ineens hoorde Bas weer een stem in de verte. Bas zei " Bono, luister ! Hier is de wind-stem weer ! Hoor je het ook ? "

En ja hoor, daar hoorden ze het allebei gelukkig ! Maar wat hoorden ze nu precies ?

" Basje ... Bono ... waar zijn jullie ??? "

Dat was de stem van hun vrouwtje ! Gelukkig niet ver van hun vandaan, ze renden gelijk in de richting van de stem, en gelukkig ... daar stond ze op Bas en Bono te wachten !

Wat waren ze alledrie weer blij dat ze elkaar weer gevonden hadden.

Bas was er moe van geworden, en viel bijna gelijk weer in slaap op de terugweg naar huis.

Zullen Bas en Bono hier vaker avonturen gaan volgen ? We zullen het afwachten !

En zoals dit hek de weg afsluit, zo is dit sprookje nu ook afgelopen.