Dagje van Bono

Het was vandaag een dag geheel in het teken van Bono.

Vanmorgen liepen we rond 9 uur gezellig in het bos bij Den Inkel te wandelen. Bono liep gewoon lekker mee, voor zijn doen ging het goed !

Inderdaad ... ging ... want na een kwartiertje wandelen, en even 2 minuten niet opletten, is Bono binnen 2 minuten ineens spoorloos verdwenen. Hij leek wel opgelost in de lucht. Nu gaat hij wel vaker daar jagen, maar dan zie ik hem na een kwartiertje altijd wel weer ergens in het bos achter de hazen aangaan.

Maar nu was het anders, ik zie hem helemaal niet. Nergens te bekennen. Na een paar uur rondlopen word ik echt ongerust, want ik ben dit niet van hem gewend. Normaal na maximaal een uur heb ik hem altijd wel weer terug. Of heb ik hem in ieder geval wel ergens zien struinen.

Ik breng Bas rond 1 uur maar eerst naar huis. Het arme ventje had al last van zijn achterpootje, en zo lang door het bos lopen ( op het gemakje ) heeft hem ook geen goed gedaan.

Weer terug wordt de camping die naast het terrein ligt ingelicht. Ook dierenpension Den Inkel is op de hoogte. Politie en Amivedi zijn op de hoogte gebracht en meer kun je niet doen.

Maar naar huis gaan, dat kon ik niet. Ik kan toch niet doelloos thuis zitten, terwijl ik weet dat Bono daar ergens loopt, of nog erger .... daar denk ik niet teveel aan. Maar het feit dat niemand hem ziet, voorspelt niet veel goeds voor mijn gevoel.

Hulptroepen ingeschakeld, kinderen van de camping helpen ook meezoeken. Ondertussen tikt de tijd maar door, en dan .... tegen de avond vinden de kinderen Bono op de parkeerplaats !

Bono zat als een zombie naast de kinderen, kwispelen deed hij niet eens, hij was gewoon helemaal uitgeput. Na even daar te hebben laten rusten kon ik hem met moeite in de auto krijgen, en eenmaal thuis is hij gaan slapen, slapen en nog eens slapen. Zelfs in zijn eten had hij geen interesse.

Nu liggen er dus twee hondjes moe in de kamer. De een uitgeput en de ander helaas met een behoorlijk stijf achterpootje, waardoor hij nu moeilijk ter been/poot is. Bas krijgt nu dus metacam tegen de pijn.

Wat een dag. En wat zullen wij goed slapen vannacht ... Bono heeft vandaag zijn laatste losloop rondje gehad bij Den Inkel. De komende wandelingen blijft hij nu aan de riem.

Maar wat ben je dan blij wanneer je je hondje gezond weer terugvind na zo'n dag, zoveel onzekerheid !

 

En wat hij vandaag allemaal gedaan heeft, en waar hij is geweest ... dat zal ik nooit te weten komen. Zo op het eerste gezicht mankeert hij ook verder niets gelukkig. Maar het was duidelijk zijn dagje vandaag !

In en om ons huisje

Wij wonen nu ruim 10 maanden op ons nieuwe stekkie. Beetje bij beetje gaat het helemaal worden zoals het in gedachten was.

Het laatste "grote" binnen-project is klaar : de trap is bekleed !

 

 

Ik ben er erg blij mee, het is dan ook perfect gelegd.

 

 

Ook buiten is alles weer goed in bloei. Ik heb een paar maanden geleden op een stukje grond aan de zijkant van het huis zomaar wat zaadjes geplant, en dat is nu dus echt goed aan het groeien :

 

Vooral de zonnebloemen doen het goed, ze zijn nu al ongeveer 1,5 meter hoog.

 

En verder staan er goudsbloemen, dahlia's en nog veel meer ...

 

 

 

Ook het gezaaide gras in de zij-tuin groeit goed. In het najaar zal ik nog wel moeten bij-zaaien voor de kale plekjes. Ik heb vooraan drie perkjes aangelegd met Toscaanse Lavendel. Staat ook erg leuk :

 

 

 

Het volgende plan is om het hekje wit te schilderen, en ook daar komt witte grind onder te liggen. BIj het voorraampje van het schuurtje komen houten louvre-luikjes te hangen. Deze moeten eerst nog geverfd worden.

De achtertuin is ook leuk ingedeeld. Met veel plantjes in bakken en potten maakt het een gezellige indruk :

 

 

 

 

 

 

 

Bas en Bono genieten ook van de tuin. Vooral Bas vindt het geweldig om lekker tussen de struiken rond te scharrelen. Maar ook chillen in de stoelen is een favoriete hobbie van beiden :

 

 

En vinden ze het buiten te warm, dan zoeken ze binnen een koel plekje op.

 

 

Het volgende plan is om volgend jaar een vijvertje in de achtertuin aan te leggen. Dat maakt een tuin toch compleet met meer leven en water.

Dat was even een update tussendoor van in en rond ons huisje !

 

 

mini-vakantie laatste deel

Na twee zeer warme dagen was het woensdag aangenaam afgekoeld. We besluiten naar de Blaustein See te gaan, een meer wat ten noord-oosten van Aachen ligt. het was nog moeilijk vinden, maar na een beetje rond touren daar kwamen we daar rond 11 uur aan.

Het was helaas miezerig weer, dus echt hele mooie plaatjes kun je dan niet maken. We hebben daar een mooie wandelroute gevolgd wat rond het meer ligt. Bas en Bono waren weer lekker fit, omdat het zo was afgekoeld.

Hier een paar mooie flora en fauna plaatjes van die omgeving :

 

 

En er stonden zelfs een aantal paddestoelen, toch wel bijzonder rond deze tijd van het jaar.

 

 

 

 

De natuur was hier ook erg mooi, veel bloemen. Zelfs een aparte guirlande, puur natuur !

 

 

En uiteraard moesten de hondjes weer even het water keuren.

 

Kijken vanaf een overdekte steiger, wat zien ze toch ?

 

 

Het voordeel van regenachtig weer is dat er van die mooie druppels te fotograferen valt.

 

 

 

 

En Bono heeft weer voor de verandering een rondje gezwommen.

 

En overal snuffelen ... Bas en Bono vonden het hier geweldig !

 

 

Eenpersoons vogel-eilandje !

 

Na zo'n twee uur hier gewandeld te hebben, reden we weer richting Nederland. Onderweg op de snelweg bij Aachen hoorde ik ineens een vreemd geluid. Natuurlijk ben je altijd bang dat je iets aan de auto hebt zo ver weg van huis. Dit was zo'n regelmatig terugkerend geluid wat ik niet thuis kon brengen. Ik dacht eerst nog dat het aan het wegdek lag. Maar na verandering van baan bleef het geluid. Motor ? Wiellager ? Toch wel een beetje ongerust luisterde ik nog eens beter, en hoorde ik dat het geluid van achter vandaan kwam .... en ja .... hoe relaxed kunnen honden tijdens een auto-rit zijn ? Het bleek dat Bas en Bono om tour-beurten lagen te snurken achterin ! En dat hoorde ik al die tijd !!

De rit vervolgde richting Brunssum. Daar viel het volgende bord mij op :

 

Hier even een klein hapje eten en de benen strekken. Uiteraard mocht je hier niet met de honden door het park wandelen. Het bleek een park te zijn om alle zintuigen te laten prikkelen in de natuur ... met blote voeten langs een route lopen. En dan bij terugkomst stond er een rij banken met kraantjes en borstels klaar om de voeten schoon te maken. Jammer dat ik de honden bijhad, ik had dit wel willen doen !

 

En vol verwachting kijken twee paar zielige oogjes mij aan, alsof ze nooit te eten krijgen ...

 

Jammer jongens ... het vrouwtje heeft ook weleens honger !

 

Van Brunssum reden we weer langs een leuke toeristische route richting het huisje.

 

Wat ben ik blij met twee van zulke relaxte honden tijdens een auto-rit. Al die tijd hebben ze gewoon liggen slapen of keek Bono eventjes op als ik ergens moest stoppen.

 

In de tuin waren Bas en Bono nog even de dag aan het overdenken.

 

( ieder op z'n eigen manier ! )

 

En de volgende dag was het weer tijd om te vertrekken. Onderweg bij Gulpen hebben we nog eerst even een mooie wandeling gemaakt door de velden met uitzicht op de dalen.

 

 

 

 

 

De vakantie zit er weer op. Na een voorspoedige terugreis komen we weer in Krabbendijke aan. Het is een mooie mini-vakantie geweest, met als hoogtepunten zeer zeker Monschau, Eijsden, Vaals en de Blaustein See.

Maar ook de binnenweggetjes in Belgie meer naar het zuiden waren erg leuk om te rijden, haarspeldbochten door bosgebied, steile hellingen, zeer smalle weggetjes waar maar net een auto langs kon. Kortom, alles wat we in Zeeland niet hebben, is daar juist te vinden !