Nu weet ik het zeker, Bono heeft groene vingers ... euh ... poten !
Eerder had hij al tot 2 x toe mijn mooie plantenbakje op tafel te grazen genomen. Na een paar serieuze gesprekken van vrouwtje tot hond, dacht ik dat hij het begrepen had. Hij moet van het plantenbakje afblijven.
Het "leek" erop dat hij het inderdaad begreep. Want in plaats van het plantenbakje te doorwroeten, besloot hij de zonnebloemen te onderzoeken ( zie eerder blog-bericht )
Tot nu toe is het plantenbakje intact gebleven, en kon mooi op het tafeltje blijven staan. Ook voor vandaag was het weer belangrijk dat alles er piekfijn uit zag, voor nieuwe kijkers voor het huis.
Vanavond ben ik even boven bezig, en kom na een half uurtje naar beneden. En zie daar Bono zitten ... die blik ... dat deugt niet !
Ik kom in de kamer en wat tref ik daar aan :
Jawel, hij kon het toch weer niet laten !
Weer ben ik boos op hem, en spreek hem weer streng toe : Bono, dit MAG niet he !! FOEI !!!
Ondertussen denk ik, kan ik deze plantjes nog redden of niet meer ?
Bono kijkt me aan, en ik hoor hem BIJNA denken / zeggen : it wasn't me ... Bas is de dader !
Aha, dus jij denkt dat ik erin trap dat jij ONSCHULDIG bent ?
En wat is DIT dan :
Wiens poot zit onder de aarde ? NIET die van Bas !
Chips ... schuldig bevonden door bewijsmateriaal ... sorry ... zal het nooit meer doen.
Pleidooi van Bono :
Ik wilde je alleen even laten zien dat de plantjes water nodig hadden. Want ze stonden echt wel erg droog toch ? Ik wilde je alleen maar helpen ! Zoals ik dat ook met de zonnebloemen deed. Dat vaasje moest ook worden bijgevuld met water, maar dat had jij ook steeds niet door. Ik bedoelde het goed hoor !
Het plantenbakje is weer gered, en het kaarsje brandt weer in de hoop dat het ditmaal met rust wordt gelaten.
Ach, Bono heeft nu eenmaal groene vingers, en omdat er sindskort pas weer plantjes en bloemen binnen staan, komt het nu pas tot uiting !