Kerst in ons nieuwe huis

1e kerstdag hebben wij samen met de familie in ons nieuwe huis gevierd. Het was erg gezellig, en de eetkamer is gelukkig ruim geschikt voor een etentje voor 6 à 8 personen !

Wat vooraf nog gebeurde aan de kerstmaaltijd : Tijdens het uitpakken van de boodschappen vrijdag lette vrouwtje even niet goed op, en vergat dat Bono erg lenig kan zijn als het gaat om het net niet/net wel bij eten kunnen op het aanrecht. Hij kon er ditmaal dus net WEL bij ! En zo ging Bono er vandoor met een pak tartaartjes. Hij heeft ze met smaak opgesmikkeld ...

1e kerstochtend was voor Bas minder prettig, tijdens onze ochtendwandeling aan de dijk, werd hij aangevallen door een zwarte Herder. Hij liep een bijtwond aan zijn lieve flapper op maar op een blijvend stoer sneetje in zijn oor is het nu gelukkig netjes aan het genezen.

En s'avonds kwam de familie gezellig bij ons eten. Het voorgerecht was meteen voldoende als hoofdgerecht :

 

 

 

Ook de hartige kiptaart was verrukkelijk, en ijs met slagroom en kersen toe maakten het compleet.

Bas en Bono vonden het wel goed, al die visite in huis. Hoewel we Bono wel in de smiezen moesten houden dat hij niet zo op de eettafel kon springen ! Tja, het is en blijft een beagle ...

Bas lag lekker in zijn mandje te slapen tijdens het eten. Maar na afloop hebben ze ook nog lekker gesmikkeld van de restjes !

Vanmorgen hebben we weer een mooie route gewandeld van ruim 2 uur. Bas en Bono hadden weer genoeg te snuffelen, en wat ook erg mooi is met de sneeuw, je ziet nu ook overal de konijnen-voetsporen in de sneeuw, je ziet precies waar ze hebben gelopen, en ook waar ze met een grote groep bij elkaar zijn geweest !

Al met al : met de familie bij elkaar zijn met de kerst is belangrijk, vooral in moeilijke tijden, dat je weet dat je familie er voor je is, want dat is wat kerstmis in wezen is, er zijn voor elkaar !

Winter in Zeeland ( deel 2 )

Vandaag was een perfecte dag voor fotografie, zon, sneeuw en twee eigenwijze beagles zorgen voor mooie plaatjes :

 

Polderlandschap in Krabbendijke

 

Bas en Bono op onderzoek uit.

 

Mooi licht met de ochtendzon erbij.

 

En daar gaat Bas, ondertussen besluit Bono om langs de dijk te lopen, die zien we dus even ( zoals gewoonlijk ) niet.

 

Wat zou Bas nu onder de sneeuw gevonden hebben ?

 

Zeldzame aktie-plaatjes van Bas, zo gaaf om te zien Bas ruim 11 jaar ...

 

 

En wie zien we daar zitten ? Bono ! Hij wacht ons mooi op boven aan de dijk.

 

Met de zon in de rug, sneeuw en beagles haal ik mijn hart op met plaatjes schieten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En na een uur aan de dijk te hebben gewandeld is het weer tijd om naar huis te gaan.

Winter in Zeeland ( deel 1 )

Je woont in Zeeland, dan denk je : sneeuw ... dat  zal hier wel meevallen ! Niet dus !

Vandaag is hier extreem veel sneeuw gevallen. Zo erg, dat ik besloot niet naar mijn werk te rijden. En terecht bleek later : A58 was volledig stilstaand en stapvoets rijdend  verkeer vanmorgen.

Vanmorgen ben ik met Bas en Bono naar de dijk gewandeld, en wat was het daar prachtig ! Helaas toen geen camera bij de hand. Maar de sneeuw was zo diep dat Bas en Bono tot hun buikjes door de sneeuw stoven ... ze hadden het zo naar hun zin !

Thuis in de tuin heb ik wel een paar plaatjes geschoten :

 

Het plaatje hierboven was voordat ik een sneeuwschuiver had gekocht, want die was erg nodig vandaag.

 

En toen was het padje goed geveegd. Ook de stoep rondom het huis is weer begaanbaar, jammer genoeg voor de sleetjes !

 

Bono joelt, hij was al ontsnapt door over het hek te springen, en liep al vrolijk door de sneeuwstraat te snuffelen. Dus moest hij aan de riem worden vastgezet.

 

 

En na al dat sneeuw-wandelen worden ze moe. Het lijkt erop dat Bas en Bono toch steeds vaker elkaar opzoeken in huis. Maar Bono is toch degene die loopt te mopperen wanneer Bas zijn koppie tegen zijn bil neerlegt, dan staat Bono al mopperend weer op om ergens anders te gaan liggen !

's Middags mocht Bono met me mee op treinreis naar mijn moeder. Jawel, een heuse treinreis van wel 3 minuten ! Spannend was het wel, de eerste treinreis voor Bono, en voor mij was het ook eeuwen geleden. Maar het was goed bevallen, en zeker voor herhaling vatbaar.

Op de terugweg was er nog een hondje in de trein. Hij had er al anderhalf uur op zitten. Maar hij is het gewend, hij is een ervaren trein-reiziger ! ( dat had hij nog tegen Bono verteld ... )

Morgen gaan we weer naar de dijk, ditmaal met camera en volle batterijen ! Wordt vervolgd ...

 

Vrede op aarde ...

... en vooral op de bank :

 

Vijf minuten eerder zat ik een uur lang tussen ze in, met aan iedere kant een kop op mijn schoot ... Een betere relax-therapie is er niet !

Bas en Bono zijn niet zo klef met elkaar, dus zoals ze op het plaatje liggen zo dicht bij elkaar met bijna neus aan neus ... dat duurde niet langer dan 3 minuten !

Maar zo is het een erg vreedzaam plaatje van mijn twee kanjers !

Twee (B)engeltjes !

Hoe verschillend kunnen ze toch soms zijn, het ene moment kun je ze wel achter het (bloemetjes)behang plakken, en het andere moment hebben ze je hart weer gestolen ...

Zo ook vanmiddag. Tijdens onze dagelijkse dijkwandeling besluit Bono weer een verkenner te zijn, hij gaat de route ver vooruit, tot aan het strandje, maar ik zie hem helemaal in de  verte ook de hoek al om wandelen, zo de weg op, langs de dijk, richting de spoorovergang ...

Inhalen lukte niet meer, daar was de afstand te groot voor. Dus stond ik bovenaan de dijk te fluiten, roepen en met mijn armen te  zwaaien in de hoop dat ik zijn aandacht kreeg.

Ik kreeg wel aandacht van een andere wandelaar, maar daar deed ik het niet voor ! Gelukkig stond er geen wind, en werd Bono uit zijn "trance" gewekt. Hij ziet me en komt gelukkig weer mijn kant op gerend.

Op de terugweg is hij toch weer even eigenwijs ( tja, je bent een Beagle of niet ) en gaat niet met ons mee langs het wandelpad, maar wil de dijk nog vervolgen. En zo ontmoeten we elkaar weer bij het trapje aan het einde van de wandeling. Gezellig hoor Bono !

En dan Bas : hij heeft zo'n ingebouwde klok wat zijn eten betreft. Hij moet en zal om half 5 eten. En om dat duidelijk te maken gaat hij lopen jengelen. Echt jengelen als een klein kind wat zijn zin niet krijgt. Duurt het te lang, dan begint het jengelen over te gaan in joelen ! En zo joelen dat ik wel aandacht moet schenken, om de buurvrouw te vriend te blijven houden.

Okee, kwart voor 5 eten, en ondertussen mijn eigen eten maken. De honden zijn klaar, en ik wil relaxed aan mijn maaltijdje beginnen. Nou ja, relaxed ... begint Bas weer te jengelen in de hoop dat hij wat van me krijgt. Wat ik ook doe : negeren, deur dicht in de keuken, boos foei roepen ... niets helpt. Hij blijft jengelen. Dan kan ik hem wel wat aandoen ... maar ja, toch zonde van mijn behang.

Maar dan, na het eten en afwassen, komt Bas met zijn knuffelkonijn in zijn bek al vrolijk huppelend naar me toe, een plek zoeken om zijn knuffel te verbergen. Hij vind een plek in de bank, en gaat erbij liggen en valt in slaap ....zucht ...

Bono heeft dan ook vast ritueel om me zo rond 7 uur s'avonds van achter de PC te halen, om even 10 minuten samen met mij op de bank te gaan knuffelen .... hij blijft dan kopjes en pootjes geven, en Bono is gewoon zo'n lekkere knuffelkont ... heerlijk.

En zo zijn ze dan veranderd van bengeltjes in engeltjes ! Mijn schatjes, ik kan ze niet meer missen, hoe eigenwijs ze soms ook zijn !

 

 

 

 

Vrolijke Feestdagen !

 

Bono onder de douche

Vanmorgen wandelden we gezellig met Puck en haar baasje langs de zeedijk. De sneeuw is hier inmiddels helemaal verdwenen, en het was droog, dus het was een fijne wandeling ... met de nadruk op WAS !

Op het strandje zien we Bono ineens weer heerlijk rollen op zijn rug. Nu doet hij dat wel vaker, gewoon even lekker in het zand rollen, dat vindt ie lekker.

Ik zei uit gekkigheid : " Bono, je ligt toch niet in iets te rollen waar ik niet blij van word ? " in de veronderstelling dat hij inderdaad gewoon in het zand aan het rollen was.

Maar helaas ... onder Bono zag ik iets liggen waar ik liever niet teveel over in detail ga treden ... zeer onsmakelijk ! Baasje van Puck wilde Bono meteen weghalen, maar Bono was het er niet mee eens, hij vond het veel te lekker. Gelukkig bleef hij dit iets niet bewaken, maar piestte er een keer over en wandelde vrolijk verder. Op de terugweg ontdekte hij onderaan de dijk de boomgaarden, en liep parallel met ons mee, zo'n 50 meter van ons vandaan. Gelukkig maar want de stank was niet te harden !

Eenmaal thuisgekomen heb ik met een natte doek met sop Bono afgepoetst. Helaas ... hij bleef stinken. Er zat niets anders op dan hem onder de douche te zetten.

Nu is de douche voor Bono altijd erg interessant. Hij heeft hier in het begin 2 x de kans gehad een prullebakje helemaal leeg te plunderen en te onderzoeken. Sindsdien is de douche verboden terrein voor hem geworden, dus ook meteen interessant om toch altijd even te proberen.

Hij snapte er niets van. Hij mocht zomaar ineens mee naar boven, en ook nog eens in de douche ! Aan de riem weliswaar, maar hij kwispelde er vrolijk op los, en was helemaal blij !

Totdat hij zag dat ik de douche aanzette. En resoluut werd hij eronder gezet, meteen onder het water. Hij bleef perplexed staan, verbouwereerd en wist niet wat hem overkwam. Bono werd dus flink ingesopt met Sanex, en grondig gespoeld.

Daarna flink afgedroogd, en hij wist niet hoe snel hij weer naar beneden moest komen !

Nou, ik hoop dat Bono hier meteen een lesje van leert, en dat de douche nu voortaan niet meer zo leuk is, twee  vliegen in een klap misschien ?

Nu ligt hij weer lekker te slapen, dromend over zijn aftershave aan het strand, de boomgaarden, en over zijn douche-partij !

Bezoek van een mini Sinterpiet

Vanmiddag kregen Bas en Bono visite, er stond een kleine Sinterpiet voor de deur :

 

Bono moest even goed kijken wie dit nu is, Sinterklaas, Zwarte Piet of ....

 

Bas kwam ook meteen even zijn knuffel laten zien !

 

Bas, weet jij wie dit is ? Sinterklaas is veel groter, en zwarte piet dat klopt ook niet helemaal ...

 

Kom, we gaan dit mensje even grondig besnuffelen ... dan weten we zo wie dit is !

 

Schaterend ligt het mensje op de grond, en toen wisten Bas en Bono wie dit is : Femke !!

 

Even stoeien met z'n tweetjes want het was wel even spannend hoor.

 

Femke speelt leuk met Bono, en Bono laat zien wat voor kunstjes hij allemaal kan :

 

Kijk eens hoe mooi ik op mijn achterpoten kan staan !

 

Ja Bono, je bent een hele brave hond hoor ...

 

Bono laat meteen merken hoe lief hij Femke vindt

 

En wanneer Femke even later aan tafel mooi zit te tekenen en kleuren, samen met vrouwtje, wikkelt Bono zich ondertussen helemaal onder de sjaal, en valt met de sjaal om lekker in slaap op de bank.

 

 

Yeah ! Sneeuw !!

Bas en Bono vinden die sneeuw helemaal geweldig ! Tijdens het wandelen is Bas net PacMan, hij blijft happen naar de sneeuw/ijsballen op straat. Bono snuffelt 10 x zoveel, omdat sneeuw de geuren nog meer benadrukt !

En in de tuin hebben ze even hun dolle speel-kwartiertje gehad in de sneeuw :

 

 

 

 

 

Bono is net een acrobaat ... en Bas die zit vol kattekwaad !!

 

Sneeuwschuiver in de tuin ...

 

Balletje opgraven uit de sneeuw

 

Hee, gooide jij nou sneeuw naar me ??

 

Bono op de uitkijk, op het bevroren water :

 

 

En binnen is het weer lekker slapen, gisteravond was het een kingsizebank, omdat de plinten in de kamer werden afgewerkt :

 

Bas zo schattig met zijn knuffeltje :

 

En vooruit, het vrouwtje ook in de wintersfeer met muts even in beeld :