Er stond veel wind, maar het was droog en gelukkig niet zo heel erg koud meer. Bono liep weer lekker vooruit, en zoals altijd, net voorbij de grote bocht blijft hij altijd staan en kijkt waar ik blijf. Door de harde wind hoort hij me niet fluiten, dus zwaai ik met mijn armen, dat hij weer terug moet komen. En jawel, hij loopt op zijn gemak weer terug, totdat hij iets ruikt bij het hek, en dan zie ik hem ineens de dijk oprennen !! Hoe kan dat nou weer ?
Ik neem een sprintje, maar als ik bij die bocht aankom, zie ik dat er een stuk hek is weggetrapt, zodat er een doorlooproute over de dijk is ontstaan. Bovenaan de dijk kijk ik uit over de welbekende weilanden, VER uitgestrekte weilanden dus ... en links de bossen van Den Inkel. En zoals ook vorig jaar, is er op die korte tijd weer geen Bono te bekennen ...
Op goed geluk loop ik richting de bossen. Balen, omdat hij sinds zondag een nieuwe halsband om heeft, waar nog geen gegevens op zitten zoals telefoonnummer. En gisteren dacht ik er nog aan om weer kattenbelletjes te gaan halen zoals ik hem kan horen, maar het is bij denken gebleven helaas ! Na een half uurtje zoeken, verschijnt Bono ineens vanuit de struiken, zijn staartje nog heftig kwispelend omdat hij duidelijk iets op het spoor heeft! Dat is dus dikke pech voor hem, want hij is binnen riem-gooi-bereik en door de schrik blijft hij gelukkig stil staan !
Ik heb hem meteen aan de riem gedaan, en morgen ga ik meteen kattenbelletjes kopen en zijn halsband voorzien van contact-gegevens.
Die Bono, had hij toch nog zijn GREAT ESCAPE vandaag, jammer, want dit is dus een route waar ik hem voorlopig niet meer los kan laten lopen. Maar hij heeft het weer naar zijn zin gehad, was weer helemaal in zijn element en heeft de konijntjes en hazen weer hun middag-gymnastiek gegeven !
