Lady Roos en Vagebonden Bas & Bono

Gisteravond aten vrouwtje en baasje chinees. Altijd lekker ! Ook voor ons.

Nu hebben wij een redelijk vrije opvoeding gekregen, en mogen wij na afloop altijd de tafel en de borden schoonmaken. Roos moest aan deze taak behoorlijk wennen :

Nou ja zeg, wat er nu voor mijn neus gebeurt, is gewoon niet te geloven, wat een schobbejak ! Tafelmanieren is ook niet aan Bono besteed zeg ...

Nee, ik kan dit niet aanzien, daar draai ik mijn kop voor om hoor !

Zo ben ik totaal niet opgevoed, maar het ruikt wel lekker allemaal ...

Bono : Ik zal een oogje toeknijpen Roos, ga jij je gang maar. Ik zie en zeg niets !

Toch wel leuk he Roos ! Je hoeft je er niet voor te schamen hoor, het blijft onder ons !

En na het eten was het lekker genieten in de tuinstoelen.

Vanmorgen nam Roos het niet meer zo nauw met de tafelmanieren, vanavond komt dit verslag nog in het dagboek te staan !   

Roosje is gearriveerd !

Vanmiddag werd Roosje gebracht. En weet je wat ? Ze mag 2 nachtjes blijven slapen !

Ik vind het altijd wel best wanneer ze bij ons is, maar Bono was helemaal door het dolle ! Hij blafte haar eerst heel hard welkom, maar Roosje vond dat blaffen niet echt fijn, dus hield ze zich maar even gedeisd. Ik weet wel hoe ik een dame moet behandelen, gewoon eerst even met rust laten, en pas later beetje bij beetje laten merken dat ik ook heel erg blij ben dat ze er weer is !

Ik zal gauw weer ons dagboek vullen, want met Roosje erbij zullen we dit weekend drie keer zoveel gaan beleven !

Dikke knuffel van Bas

Bas Bono en kleine Joep

Vanmiddag reden we naar het appeltje. We voelen ons helemaal thuis in dit grote bos ! Daar aangekomen stond kleine Joep al op ons te wachten.

Joep begroette ons zeer enthousiast, maar ik Bas vind hem nog te klein. Ik weet niet wat ik ermee moet, dus negeer ik hem maar volledig.

Bono daarentegen vindt Joep wel leuk ! En dat heeft Joep gelijk door, want het is dan ook Bono bij wie hij aandacht vraagt.

Op onderstaande foto loopt Joep heel dapper achter ons aan, maar je ziet hem alleen niet omdat hij geheel verscholen gaat achter Bono !

Bono heeft het naar zijn zin, lekker in het zonnetje, staat hij al knipoogend te genieten !

En Joep heeft zijn speelmaatje gevonden !

Hee Joep : Je bent toch niet al moe ? Vraagt Bono aan Joep ...

Nou, een heel klein beetje wel !

 

En Bono vindt heel verstandig dat het tijd wordt om Joep weer met rust te laten. Maar Joep wil helemaal niet met rust worden gelaten !

En hier snuffel ik samen met Joep. Dat moet ik hem toch wel leren he, hoe een beagle hoort te snuffelen, en van wie anders dan van mij, zijn grote evenbeeld, moet Joep het anders leren ? 

Een groep kinderen was helemaal gek van Joep ! Maar gelukkig kregen wij Bas en Bono ook aandacht.

Hier proberen ze ons netjes naast elkaar te laten zitten. Ons vrouwtje zei : Ze luisteren niet echt goed hoor !

O, vroeg een van de kinderen zeer serieus , zijn ze dan doof ?

Ja ... Oost-Indisch ! hahahaha !!!

En Bono kreeg een oor-massage. Dat vond hij dan ook helemaal niet erg, hij ging er eens goed voor zitten, en liet het zich allemaal maar gebeuren. Vrouwtje zei toch maar : Doe maar even niet, want hij heeft oor-pijn. De jongen zei : Maar hij vindt het wel lekker zo te zien hoor !

Toen moesten de kinderen weer verder met hun speur-tocht, en wij gingen weer moe maar voldaan naar huis !

Bono heeft oor-ontsteking

Bono heeft al een tijdje last van een vies oor, die ik regelmatig probeerde schoon te maken. Ik dacht dat het goed ging, tot vandaag :

Hij begon zo verwoed aan zijn oor te krabben, piepte een paar keer, en hij hield maar niet op.

Ik keek weer eens goed in zijn oor, en ja hoor : smerig en vuurrood !

Tijd om er toch even mee naar de dierenarts te gaan.

Daar aangekomen was Bono zo zenuwachtig, en had duidelijk heel veel last van zijn oor. Er was gelukkig bijna niemand in de wachtkamer, en we mochten naar de behandelkamer.

Daar heb ik Bono maar een muilkorfje omgedaan. Hij kan nog weleens lelijk doen wanneer hij pijn heeft. Sowieso is Bono er nog steeds niet aan uit of hij de dierenarts nu wel of niet leuk vindt !

Samen met de assistente heb ik Bono goed onder bedwang moeten houden, want de dierenarts moest wel goed kunnen kijken in zijn oor. Hij bleek dus inderdaad behoorlijk ontstoken te zijn, de huid was zelfs beschadigd door de ontsteking ....

Gelukkig gaf Bono zich op een zeker moment over, en stribbelde niet meer tegen. De dierenarts kon  het oor dan ook 2 x goed schoonspoelen, en schoonmaken. Toen nog met een zalfje erin, en een antibiotica spuitje en een spuitje tegen de pijn.

Het muilkorfje kreeg ik mee, want Bono moet vanaf morgen elke dag even gezalfd worden. Dat zal nog een zware klus gaan worden ! Ook kreeg ik Rimaldyn mee, tegen de pijn. En anti-biotica pillen voor de onsteking.

Ik ben blij dat we Bono even goed onder handen hebben kunnen nemen, want ik zag er wel tegenop, hij levert altijd een strijd op leven en dood bij de dierenarts !

nog een paar nachtjes slapen

likkebaarden met ....

jawel, Bluf en Chess wandelden weer mee bij het Appeltje ! En vrouwtje Anne heeft altijd zulke lekkere dingen bij. Anne zei : " Nu heb ik iets heel lekkers ! Mini-frolics ... speciaal voor de wat kleinere hond."

" O, maar dat lusten Bas en Bono niet zo graag hoor ... " zei ons vrouwtje.

" Thuis hebben we die ook, en die moeten ze niet hebben. "

Ja, wat nou ? Natuurlijk vinden wij die wel lekker ! Bij een ander is altijd alles veel lekkerder !

De grote limonadeboom was leeg, maar gelukkig waren er een eindje verderop nog volle limonadebomen om onze dorst te lessen ...

 

De Heide : Paviljoen Avalon

We zijn weer wezen wandelen bij De Heide. Heerlijk wandelen is het hier. En het ruikt hier ook zo lekker ! Ons vrouwtje had alleen maar foto's gemaakt van onze neuzen aan de grond :

Lopen jullie maar vast door, wij blijven hier nog even plakken !

Kom mee Bono ! Het spoor gaat deze kant op !

We zitten warm, ons reukorgaan doet het nog hartstikke goed ...

Bono, ik ben even het spoor bijster ... ( zegt Bas )

Maar daar komen ze weer bij het beginpunt, en weer op hetzelfde plek is het spoor nog ruikbaar !

Nu vraag ik me als mens af : Hoe zou dat toch zijn, als je zo'n sterk reukvermogen hebt ? Wat ruik je dan allemaal zo aan de grond, zouden de honden zich een voorstelling kunnen maken van wat en wanneer er daar is gebeurd ? Het is eigenlijk voor de honden hetzelfde als de krant lezen, toch ?

Tijd om even uit te rusten van al dat spoorzoeken :

En dat doen we bij Gasterij Avalon . Een zeer hond-vriendelijk restaurantje met een uitstekende menu-kaart !

En een schitterend uitzicht over De Heide :

   

Wandeling vol verrassingen !

Vanmiddag gingen we weer op pad met onze vrienden Bluf en Chess langs het Markizaaatsmeer. Bluf Chess en Bono waren ditmaal een hechte eenheid, die waren met zijn drietjes steeds bij elkaar.

Bas ging zijn eigen weg, en kwam zo af en toe een snoepje halen bij Anne.

Hieronder zie je Chess en Bono samen : hee, wat is daar toch te zien ?

Heerlijk badderen in een van de vele plassen bij de rietvelden. ( klik op de foto voor een vergroting )

Bluf en Bas bij elkaar ...

Hieronder Bluf op de voorgrond, en Bas achter. 2 grijze dakduiven bij elkaar !

En hier komen in volle vaart Chess en Bono aangevlogen !

Chess wilde wat openhaard hout meenemen, maar besloot toch wijselijk het daar achter te laten, je weet maar nooit waar het nog eens goed voor is ! Dus zocht hij een hele geheime plek op om de stok te verstoppen ...

En toen op de terugweg kwam de eerste verrassing. Terwijl de vrouwtjes gezellig aan het keuvelen waren, en Bluf Chess en Bono vooruit waren gerend, zag ik Bas, een overheerlijke verse hoop mensenpoep liggen ! Daar ging ik eens even uitgebreid in liggen rollen ! Ik hoorde vrouwtje nog roepen : " o nee he ! Ik hoop dat het een klein vogelpoepje is waar hij in ligt te rollen ! "

Ze komt dichterbij en wordt ineens helemaal gestresst ! Ze probeert mij uit deze heerlijke hoop weg te halen, maar raakt daarbij de poep aan ! Haar hand zat onder joh ! Wat doet ze, gaat ze er nog aan ruiken ook ! " Getver !! Das mensenpoep ! "

Ze wist niet hoe gauw ze water moest opzoeken, om daar haar hand in te gaan wassen. En ik had me toch een lol ! Ik moest helaas zelf ook even het water in, maar gelukkig zat de geur al goed in mijn vachtje ....

Ondertussen was Bono de wijde velden ingetrokken. Tja, en die witte puntstaartjes van ons verraden ons toch wel gauw hoor ! Ons vrouwtje zag hem al in de verte staan. Dus gaan ze met zijn tweetjes staan joelen en roepen, en de armen zwaaien naar Bono ! En prompt kwam Bono weer in volle vaart teruggerend gelukkig.

Maar toen waren we ineens toch Bluf en Bono kwijt. We hoorden of zagen ze niet meer. Geen belletjes te horen, helemaal niets. Na ongeveer een kwartiertje hoorden we toch geluiden vanuit het dichte riet. Daar moesten ze met zijn tweetjes zijn. Ze waren de orientatie een beetje kwijtgeraakt. Als eerste kwam Bluf uit het rietgewas, helemaal zwart ! En toen was het nog wachten op Bono. Die liep per ongeluk weer de verkeerde kant op, maar door het roepen van de vrouwtjes kon hij zich toch weer het geluid concentreren, en wist ook weer veilig terug te komen.

Het was zeker een wandeling vol verrassingen ditmaal. Maar dit kun je ook niet anders verwachten met vier van zulke boeven-beagles zoals wij !   

Avondje met Bono

Dinsdagdavond ben ik even met Bono alleen op stap gegaan. Lekker met z'n tweetjes naar de oesterdam gereden. Het was heerlijk weer, en gelukkig niet druk met de fietsers.

Ik merk dat wanneer Bono zonder Bas op stap is, hij toch wat dichter bij me in de buurt blijft, misschien onzekerheid zonder zijn steun en toeverlaat ?

Wij wandelen regelmatig langs de Oosterschelde. Hier loopt een fietspad helemaal vanaf de Oesterdam rond het eiland Tholen tot aan Sint Annaland door. Zo ver wandelen wij niet, we volgen het fietspad zoals de rode lijn op het plaatje staat aangegeven, en wandelen dan weer terug.

Zie hier de route : ( klik op de afbeelding voor een vergroting )

De camera ging uiteraard mee, en ik heb een paar mooie plaatjes kunnen maken van Bono.

Bono in the picture :

Het water is toch best nog wel koud !

Gelijk maar even lekker opdrogen in het zand ...

En hier moet hij even die vreemde snuiters wegjagen !

En we vervolgen onze wandeling langs het fietspad.

Hoe stoer Bono ook is, toch weet hij de bloemetjes wel te waarderen !

En van al dat wandelen in het zonnetje krijg je het best wel warm.

Dus toch maar even het water temperaturen :

Ja, nu is het lekker koel, hij gaat maar eens een rondje zwemmen.

Zie hem eens genieten met het zonnetje op zijn koppie !

En deze onderstaande foto moet je even in het groot zien, even aanklikken ...

Op het einde van de wandeling werd het tijd om om te keren. Bono liet dat op zijn manier heel subtiel merken ...

Tot hier en niet verder !

En op de terugweg moest natuurlijk nog een heerlijke zand-rugmassage worden gemaakt.

Terug bij het beginpunt was het strandje inmiddels wat breder geworden door het lage water, en stond de zon al een eindje lager aan de hemel ...

En zo genoten Bono en ik nog van het mooie weer, de rust en de ondergaande zon.

Ik heb niet alleen van Bono foto's gemaakt, maar ook van de natuur en al wat ik onderweg tegenkom. Hieronder een foto-impressie van de natuur langs de Oosterschelde :