een ras-echte avonturier !

Vanmiddag waren we met vier beagles weer op pad, Bas Bono Cenna en Joeri waren naar het water geweest daar waar het pondje naar Zijpe over vaart.

Ze hadden het alle vier weer reuze naar de zin, voor Joeri letterlijk en figuurlijk een vuurdoop, hij heeft nu voor het eerst echt gezwommen ! ( dankzij de andere drie waterratten uiteraard ! )

Bas en Bono saampjes, op hun manier genietend van het water ...

Joeri en Cenna : lekker in aktie !

Vrouwtje van Joeri had tennisballen meegenomen, is altijd een goed plan !

Bas had het er maar druk mee, om alle ballen uit het water te halen ...

Ook Cenna deed mee met de alle-ballen-verzamelen spel !

Na het ballen-spel was het tijd voor het spel pakmedanalsjekan !

Bas vind het ballen-spel toch leuker, en doet niet mee met het pakmedanalsjekan ...

En na ongeveer een half uur wandelen op het wad, zien de honden aan de overkant van de kreek op de dijk een interessante hond lopen. Cenna en Bono sprinten het water in. Cenna komt terug, Bono blijft doorzwemmen ... het is best een behoorlijke oversteek, en zo staat hij aan de overkant bij de vreemde hond te kwispelen ! Na de kennismaking en onder ons luide geroep dat hij terug moet komen, besluit Bono in zijn eentje de dijk te gaan verkennen ...

Wij vervolgen nog heel even onze route, in de hoop dat Bono toch weer terug komt zwemmen. Maar helaas ... hij blijft stug doorlopen. Ook is er voor ons geen doorgaan om bij hem te komen, de kreek is veel te diep.

Er rest ons niets anders dan de hele route weer terug te lopen. Bono is ondertussen uit het oog verloren. Eenmaal terug bij het begin, wandelen wij de dijk af, op zoek naar Bono. Aan de andere kant van de dijk ligt een knollenveld ... met heel veel hazen. Dus wij tuurden constant het veld af, op zoek naar het bekende witte puntstaartje van Bono. Geen Bono te zien op het veld.

En dan ineens zien we hem staan aan de oever ... op een gemene schelpen(oester)-pier, klaar om weer terug naar de overkant te zwemmen. We roepen naar hem : Bono !!!! Gelukkig ziet hij ons, en heel voorzichtig komt hij langs de schelpen weer onze kant op gelopen. Eerst keken we of hij geen beschadiging had onder de voetzooltjes, op een klein schaafwondje na is er gelukkig niets te zien.

We vervolgen onze weg langs de dijk, om zo bij restaurant het Veerhuis uit te komen. Hier laten we de honden nog even lekker zwemmen en afkoelen :

Zit je lekker Bono ?

Ook Cenna is erbij gaan zitten, is toch lekker koel !

Nog een paar snoepjes uitdelen in het water, en we gingen weer langs de dijk terug naar het begin.

Het was een wandeling met een verrassende wending, waarbij Bono de route bepaalde ! Maar het was gezellig en de meute had het naar de zin !